ДЫПЛОМ

1. Пасведчанне аб заканчэнні навучальнай установы або аб прысваенні якога-н. звання. Дыплом прафесара.
2. Пасведчанне, якое выдана за паспяховы выступ на конкурсе, фестывалі. Дыплом міжнароднага конкурса.
3. Даследчая праца, выкананая выпускніком вышэйшых і некаторых сярэдніх навучальных устаноў. Абараніць дыплом.

 

Граматычныя формы

	Адз.л.	Мн.л.
N	чырвоны дыплом	чырвоныя дыпломы
N2	чырвонага дыплома	чырвоных дыпломаў
N3	чырвонаму дыплому	чырвоным дыпломам
N4	чырвоны дыплом	чырвоныя дыпломы
N5	чырвоным дыпломам	чырвонымі дыпломамі
N6	у чырвоным дыпломе	у чырвоных дыпломах

 

Лексічная спалучальнасць

Pron. + N : мой дыплом;

Adj. + N: чырвоны;

N + N₂:  узор дыплома;

V + Prep. + N₆:  напісаць у дыпломе;

V + N₄: Атрымаць дыплом.

Аднакаранёвыя словы і іх спалучальнасць

Дыпломнік (N.) студэнт-дыпломнік;

Дыпламат (N.) добры дыпламат;

Дымпломны (Adj.) дыпломная праца;

Дыпламаваны (Adj.) дыпламаваны спецыяліст.

Ужыванне  ў  мове

• Напрыканцы навучання студэнты атрымліваюць дыплом.
• Дыплом – гэта пасведчанне аб вышэйшай адукацыі.