Жыццяра́дасны
Жыццярадасны
- Які́ ра́дуецца жыццю́, лю́біць яго́.
- Які́ выража́е жыццяра́даснасць, вясё́лы.
| М.р. | Н.р. | Ж.р. | Мн.лік | |
| N | Жыццяра́дасны | Жыццяра́даснае | Жыццяра́дасная | Жыццяра́дасныя |
| N2 | Жыццяра́даснага | Жыццяра́даснага | Жыццяра́даснай | Жыццяра́дасных |
| N3 | Жыццяра́даснаму | Жыццяра́даснаму | Жыццяра́даснай | Жыццяра́дасным |
| N4 | Жыццяра́даснага | Жыццяра́даснае | Жыццяра́дасную | Жыццяра́дасных |
| N5 | Жыццяра́дасным | Жыццяра́дасным | Жыццяра́даснай | Жыццяра́даснымі |
| N6 | Жыццяра́даснага | Жыццяра́даснае | Жыццяра́дасную | Жыццяра́дасных |
Словазлучэнні:
- жыццяра́даснае дзіця́;
- жыццяра́дасная наста́ўніца.
Сказы:
- Ко́лькі по́мню Іло́ну, яна́ заўсё́ды вясё́лая і жыццяра́дасная.
- Пагадзі́цеся, што на жыццяра́даснага чалаве́ка прые́мна глядзе́ць.
