ДЫПЛО́́М

1. Пасве́дчанне аб заканчэ́нні навуча́льнай устано́вы або аб прысвае́нні якога-не́будзь зва́ння. Дыпло́м прафе́сара.
2. Пасве́дчанне, яко́е вы́дана за паспяхо́вы вы́ступ на ко́нкурсе, фестыва́лі. Дыпло́м міжнаро́днага ко́нкурса.
3. Дасле́дчая пра́ца, вы́кананая выпускніко́м вышэ́йшых і некато́рых сярэ́дніх навуча́льных устано́ў. Абарані́ць дыпло́м.

 

Граматычныя формы

	Адз.л.	Мн.л.
N	чырво́ны дыпло́м	чырво́ныя дыпло́мы
N2	чырво́нага дыпло́ма	чырво́ных дыпло́маў
N3	чырво́наму дыпло́му	чырво́ным дыпло́мам
N4	чырво́ны дыпло́м	чырво́ныя дыпло́мы
N5	чырво́ным дыпло́мам	чырво́нымі дыпло́мамі
N6	у чырво́ным дыпло́ме	у чырво́ных дыпло́мах

 

Лексічная спалучальнасць

Pron. + N : мой дыпло́м;

Adj. + N: чырво́ны;

N + N₂:  узо́р дыпло́ма;

V + Prep. + N₆:  напіса́ць у дыпло́ме;

V + N₄: Атрыма́ць дыпло́м.

Аднакаранёвыя словы і іх спалучальнасць

Дыпломнік (N.) студэ́нт-дыпло́мнік;

Дыпламат (N.) до́бры дыплама́т;

Дымпломны (Adj.) дыпло́мная пра́ца;

Дыпламаваны (Adj.) дыпламава́ны спецыялі́ст.

Ужыванне  ў  мове

• Напрыканцы́ навуча́ння студэ́нты атры́мліваюць дыпло́м.
• Дыпло́м – гэ́та пасве́дчанне аб вышэ́йшай адука́цыі.